DIT IS EEN VROUWENWERELD
Waar ik echt niet klaar voor was, was de kracht en intensiteit van de bevalling. Je kunt erover lezen, je kunt ernaar luisteren, je kunt het zelfs zien, maar je zult het nooit begrijpen totdat het jou overkomt. Nadat je de maanden van je zwangerschap hebt doorstaan met allerlei problemen zoals rugpijn, zwellingen, stemmingswisselingen en slaapstoornissen, is deze wilde rivier van bevallingen waar je in wordt gegooid zo overweldigend dat je jezelf er meerdere keren op betrapt dat je de overkant misschien niet haalt... En dan, op je dieptepunt, komt er diep van binnen een krachtgevende gedachte: je zult het redden, samen met je baby, in het belang van jullie allebei, wat er ook gebeurt. En dit wordt nu je nieuwe mantra, de krachtigste ter wereld. En het geeft je zoveel energie, kracht en gedrevenheid dat je plotseling een leeuwin wordt, een godin, de goddelijke liefde van het universum die op aarde komt. En dan gebeurt er een wonder. Goh, de kunst om leven te geven aan een ander mens is zo'n waanzinnig en gezegend vermogen van een vrouw, en we zijn allemaal in staat en bedoeld om dit te doen - hoe geweldig is dat?
REVOLUTIE IN HET KONINKRIJK, OF DE NIEUWE KONING IS GEARRIVEERD
Ok, nu heb je een van de heilige momenten van je leven beleefd, je hebt elkaar voor het eerst gezien, "Hoi" gezegd, geknuffeld en waarschijnlijk verliefd op elkaar geworden. De tijd staat op dit moment helemaal stil of vliegt voorbij als in een tijdmachine. Je huwelijksreis begint meteen. Ik zou die momenten voor geen goud willen veranderen. Al snel realiseer je je dat je ook de placenta moet afgeven. Nou, dat is niets, we hebben hier net een baby op de wereld gezet, toch? Wat kunnen we nog meer?
En zo, tijdens het vierde trimester, of de volgende 12 weken, raakt het pas uitgebreide gezin gewend aan nieuwe omstandigheden: Mama heeft nog steeds te maken met wat ongemak in haar genezende lichaam, de baby ontdekt langzaam de uitgestrekte en grenzeloze wereld buiten mama's warme baarmoeder en papa probeert uit te zoeken wat er zojuist is gebeurd. Je leven heeft nu een compleet nieuwe betekenis, want alles staat redelijk op zijn kop. Oh, en het slapen... laten we dit pijnlijke gedeelte maar overslaan. Hoewel ik heb gehoord dat er gezinnen zijn die zelfs na de eerste paar weken nog goed slapen met hun baby's, en soms denk ik: zijn die wel echt? Haha! En soms betrap je jezelf erop dat je denkt aan hoe trots je zult zijn op het schoolbal van je zoon of dochter, en dat er een traan valt als je beseft hoe snel de tijd voorbij zal gaan.
Mama, natuurlijk heeft niemand gezegd dat je emotionele wereld nu stabiel zou zijn. Naar mijn mening zal het nooit meer hetzelfde zijn, omdat je onlangs bent overgeschakeld op de modus van eindeloze zorg en toewijding voor iemand die je hebt gecreëerd en die zo lief afhankelijk is van zijn of haar ouders. En ja, ik weet dat je misschien wat kleine concentratieproblemen hebt of dingen onthoudt die voorheen geen probleem waren. Dat heet "moederbrein". Dat gaat wel weer over. Met de tijd. Maar er hangt liefde in de lucht en je gasten zeggen dat je huis naar melk ruikt - hoe schattig is dat? En je grootste voldoening is zien hoe je baby dag na dag groeit en evolueert, en dat voedt je.
DE KRACHT VAN ERVARING
Hier laat ik een paar van mijn tips achter die echt waardevol leken en voor mij het beste werkten. Als je ze nuttig vindt, graag zelfs:
Schrijf je gevoelens en gedachten tijdens de zwangerschap in een dagboek. Het zal zo interessant en waardevol zijn om later te lezen.
Ik raad je echt aan om je bewust voor te bereiden op de bevalling. En daarmee bedoel ik dat de oude slogan "zwangerschap is de legitieme tijd om voor twee te eten..." achterhaald is. De belangrijkste mijlpalen zouden zich waarschijnlijk moeten richten op het in balans brengen van voeding/activiteiten/mindset.
Ik gaf voorrang aan en investeerde geld in het zorgvuldig kiezen van mijn verzorgers en in dingen en processen die het welzijn van mij en mijn baby bevorderden, boven mooie kinderwagens en schattige kleertjes. Dat was mijn tweede prioriteit. ;)
Als je thuis bent met een baby, wees dan niet alleen lief voor je baby, maar ook voor jezelf, vooral in het begin. Slaap wanneer de baby slaapt (indien mogelijk), doe het rustig aan - de wereld zal wachten. Dit is niet de tijd voor een opgepoetst huis of geforceerde sociale activiteiten. Telkens als ik me overweldigd voelde, regelde ik een wandeling of iets dergelijks om mezelf te resetten.
En onthoud alsjeblieft dat je gasten jouw keuze zijn en dat jouw huis onder jouw voorwaarden is. Je bent nu een mamabeer, weet je nog? Je hoeft het echt niet iedereen naar de zin te maken.
Wat zijn jouw aanbevelingen op basis van jouw ervaring? Wil je ze opschrijven onder dit artikel? Ik zal antwoorden.
Liefs,
Je penvriendin, Agnese
