Ongefilterde verhalen over ouderschap

DIT IS EEN VROUWENWERELD

Eén ding waar ik echt niet op voorbereid was, is de kracht en intensiteit van de bevalling. Je kunt erover lezen, je kunt ernaar luisteren, je kunt het zelfs zien, maar je begrijpt het pas echt als je het zelf meemaakt. Na maanden zwangerschap met allerlei ongemakken zoals rugpijn, zwellingen, stemmingswisselingen en slaapproblemen, voelt die wilde rivier van de bevalling waar je in wordt gegooid zo overweldigend, dat je soms denkt dat je de overkant niet haalt... En dan, op je diepste punt, komt er een krachtige gedachte van binnenuit: je gaat het redden, samen met je baby, voor jullie allebei, wat er ook gebeurt. Dat wordt nu je nieuwe mantra, de krachtigste die er is. En dat geeft je zoveel energie, kracht en doorzettingsvermogen dat je ineens een leeuwin wordt, een godin, de pure liefde van het universum die op aarde neerdaalt. En dan gebeurt er een wonder. Wauw, het is zo bijzonder en magisch dat vrouwen het leven kunnen geven aan een nieuw mensje, en we zijn er allemaal toe in staat — hoe geweldig is dat?

REVOLUTIE IN HET KONINKRIJK, OF DE NIEUWE KONING IS GEARRIVEERD

Oké, nu heb je een van de meest bijzondere momenten van je leven meegemaakt: jullie hebben elkaar voor het eerst gezien, 'Hoi' gezegd, geknuffeld, en waarschijnlijk meteen verliefd geworden. Op zo'n moment lijkt de tijd stil te staan, of juist voorbij te vliegen als in een tijdmachine. Je huwelijksreis begint meteen. Die momenten zou ik voor geen goud willen missen. Heel snel besef je dat je ook nog de placenta moet geboren laten worden. Ach, dat is niets, we hebben hier net een baby op de wereld gezet, toch? Wat kunnen we eigenlijk nog meer aan?

En zo raakt het pas uitgebreide gezin tijdens het vierde trimester, ofwel de eerste 12 weken, gewend aan de nieuwe situatie: Mama heeft nog wat ongemakken terwijl haar lichaam herstelt, de baby ontdekt langzaam de grote, grenzeloze wereld buiten mama’s warme buik, en papa probeert te begrijpen wat er allemaal is gebeurd. Je leven heeft nu een totaal nieuwe betekenis, want alles is begrijpelijkerwijs op z’n kop gezet. Oh, en de slaap... laten we dat pijnlijke deel maar even overslaan. Al heb ik gehoord dat er gezinnen zijn die zelfs na de eerste weken goed slapen met hun baby, en soms denk ik: bestaan die echt? Haha! En soms betrap je jezelf erop dat je al droomt over hoe trots je zult zijn op het schoolfeest van je zoon of dochter, en dan rolt er een traan omdat je beseft hoe snel de tijd zal gaan.

Mama, natuurlijk heeft niemand gezegd dat je emotionele wereld nu al stabiel zou zijn. Naar mijn mening zal het nooit meer hetzelfde zijn, want je bent onlangs overgeschakeld naar een leven vol eindeloze zorg en toewijding voor iemand die je zelf hebt gemaakt en die zo lief afhankelijk is van zijn of haar ouders. En ja, ik weet het, je hebt misschien wat meer moeite met concentreren of dingen onthouden die eerder geen probleem waren. Dat heet 'mama-brein'. Het gaat voorbij. Met de tijd. Maar de liefde hangt in de lucht, en je gasten zeggen dat je huis zoet naar melk ruikt—hoe schattig is dat? En je grootste geluk is om je baby elke dag te zien groeien en ontwikkelen, dat geeft je energie.

DE KRACHT VAN ERVARING

Hier deel ik graag een paar tips die voor mij heel waardevol waren en het beste werkten. Als jij er iets aan hebt, dan is dat mijn plezier:

Schrijf je gevoelens en gedachten op tijdens je zwangerschap. Het is zo waardevol en leuk om later terug te lezen.
Ik raad echt aan om je bewust voor te bereiden op de bevalling. En daarmee bedoel ik dat de oude slogan "zwangerschap is het moment om voor twee te eten..." echt achterhaald is. De belangrijkste aandachtspunten zijn waarschijnlijk het vinden van een goede balans tussen voeding, activiteiten en mindset.
Ik heb bewust gekozen om te investeren in goede zorgverleners en in dingen en gewoontes die het welzijn van mij en mijn baby bevorderden, in plaats van in dure kinderwagens en schattige kleertjes. Dat was mijn tweede prioriteit. ;)
Als jullie allemaal thuis zijn met een baby, wees dan niet alleen lief en zacht voor je kindje, maar ook voor jezelf, vooral in het begin. Slaap als de baby slaapt (als het lukt), doe rustig aan—de wereld wacht wel. Dit is niet het moment voor een perfect opgeruimd huis of verplichte sociale activiteiten. Als ik me overweldigd voelde, maakte ik een wandeling of deed ik iets soortgelijks om mezelf weer op te laden.
En vergeet alsjeblieft niet: jouw gasten zijn jouw keuze en jouw huis is volgens jouw regels. Je bent nu een mama beer, weet je nog? Je hoeft echt niet iedereen tevreden te stellen.
Wat zijn jouw aanbevelingen op basis van je eigen ervaring? Wil je ze hieronder bij dit artikel opschrijven? Ik zal reageren.

Liefs,
Je penvriendin, Agnese