Een relatie opbouwen met een kind.
In het eerste deel van dit artikel verkenden we het concept van gehechtheid en de vorming ervan, waarbij we zowel veilige als onveilige gehechtheidsstijlen en hun ontwikkeling onderzochten. Hoewel het begrijpen van deze stijlen cruciaal is, vragen veel ouders zich af: "Wat is de volgende stap?
Bij het bestuderen van kind-ouderrelaties en het blootleggen van onderliggende problemen, delen ouders vaak hun ervaringen tijdens consulten. Een cliënt beschreef haar innerlijke conflict: "Het voelt alsof ik elke dag heen en weer geslingerd word tussen twee krachten. Er is de rationele kant, die precies weet wat ik moet doen. Maar dan is er die instinctieve kant die veel krachtiger is. Het is een wervelwind van emoties die me meesleept tot ik plotseling overmand word door schuldgevoelens omdat ik mijn stem weer eens tegen mijn kind heb verheven."
Schuldgevoel is inderdaad een diepe emotie die naar boven komt als we onszelf introspectief onderzoeken. Het vergt moed, maar de ervaring leert dat zelfverbetering en mentale organisatie aanzienlijke beloningen opleveren. De voordelen reiken verder dan onze directe omgeving - echtgenoot, kinderen - en verrijken ons op een diep persoonlijk niveau. Door ons verleden aan te pakken en ons innerlijk te koesteren, worden we een vruchtbare voedingsbodem die niet alleen in onszelf, maar ook in onze kinderen groei bevordert.
Ouders vragen vaak hoe ze de band met hun kind kunnen verbeteren. Mijn advies is om ons te richten op de essentiële dingen die we misschien over het hoofd zien. Toon empathie - sluit tijdens gesprekken aan bij de gevoelens van je kind. Luister echt - zet je taken opzij, maak oogcontact en luister naar wat ze zeggen. Ga de dialoog aan - neem actief deel, deel verhalen, leg uit en beantwoord hun vragen. Geniet samen van speeltijd. Bied lof en erkenning voor hun inspanningen: "Goed gedaan!", "Je hebt het voor elkaar!".
Suggestie: Informeer naar de interesses van je kind - welke activiteiten willen ze graag met je delen? Het is een gewaagde zet, maar de moeite waard! Vaak overtreft onze verbeelding de werkelijke wensen van onze kinderen. Het kan iets eenvoudigs zijn zoals een spelletjesavond, doen alsof, samen een film kijken of een sneeuwpop bouwen - dit zijn maar een paar mogelijkheden. Het belangrijkste is dat je kind op deze manier zijn of haar wensen waarbij jij betrokken bent tot leven kan zien komen. En vergeet niet, het gaat niet alleen om vragen; het gaat om actief deelnemen aan het laten uitkomen van hun droom!
Speel samen! Voor veel ouders kan spelen met hun kind een uitdaging zijn. Het is belangrijk om te onthouden dat het doel is om beide partijen plezier en voldoening te geven. Bedenk of de andere ouder misschien meer natuurlijk is om op deze manier te spelen. Denk er ook aan dat spel vele vormen kan aannemen - het gaat erom het soort spel te vinden dat voor jou goed voelt. Als een rollenspel met poppen niet jouw ding is, verken dan andere mogelijkheden zoals bordspellen, fysieke activiteiten of geheugenuitdagingen. Zelfs een eenvoudig woordspelletje tijdens autoritten, waarbij elke speler de laatste letter van het vorige woord gebruikt, kan boeiend zijn. Er is een breed scala aan spelmogelijkheden; het belangrijkste is om te ontdekken wat jullie dichter bij elkaar brengt en dat plezier met je kind te delen.
Elke ouder wil een zelfverzekerd en onafhankelijk kind grootbrengen. Toch zijn kinderen zich vaak niet bewust van hun prestaties of hun speciale waarde totdat wij, als ouders, hen erkennen en bevestigen. Het is cruciaal om te onthouden dat kinderen de wereld voor de "eerste keer" ervaren en veel situaties opnieuw meemaken. Neem bijvoorbeeld een kind dat handschoenen leert dragen. Als je erkent dat dit een nieuwe uitdaging voor hen is, wordt het duidelijk hoe belangrijk onze steun, aanmoediging en lof zijn voor hun leerproces. Door met enthousiasme te reageren - door te vieren wanneer het hen lukt om een handschoen aan te trekken - stimuleren we hun zelfvertrouwen. Deze erkenning, "Het is je gelukt!", versterkt hun succes en motiveert hen om de taak met plezier te herhalen. Het kind krijgt een gevoel van voltooiing, "Ik kan dit!", wat zijn zelfvertrouwen versterkt. Neem dus de tijd om de inspanningen van je kind op te merken en te becommentariëren; zulke woorden versterken niet alleen jullie band, maar vergroten ook het zelfvertrouwen van je kind.
Auteur
Kristine Salmiņa
Klinisch en gezondheidspsycholoog / specialist van het Psychologisch Centrum AUGT
